HET SCHIMMENRIJK

Het schimmenrijk, ook wel de onderwereld of de Hades, is de plek waar volgens de oude Grieken de doden verbleven na hun dood. Homerus noemt het ook het rijk van de nacht. Het schimmenrijk en de doden werden bestierd door de god Hades en zijn vrouw Persephone, de dochter van de vruchtbaarheidsgodin Demeter. Hades was de broer van oppergod Zeus en van Poseidon, de god van de zee. De drie broers hadden bij de moord op hun vader Kronos de wereld in drie koninkrijken verdeeld.

Het schimmenrijk lag volgens de mythen aan de andere zijde van de rivier de Styx. De doden werden door veerman Charon overgezet in zijn boot. Om de veerman zijn tol te kunnen betalen werd de doden een muntstuk (Obool) in de mond meegegeven. Doden die het ongeluk hadden geen muntstuk bij zich te hebben moesten voor eeuwig ronddolen aan de verkeerde kant van de dodenrivier. Zij vonden in de dood geen rust.

De onderwereld was geen begerenswaardige plek. In de Odyssee van Homerus vertelt de schim van de gevallen held Achilles aan zijn oude strijdmakker Odysseus als deze laatste in de Hades is afgedaald, dat het beter is een knecht op aarde te zijn dan een koning in het Schimmenrijk. Volgens enkele mythes zou er ergens een rivier bestaan, waar je rond middernacht een offer moest brengen en zo naar de onderwereld te kunnen gaan. Dit kon alleen wanneer de maan op zijn hoogst stond, en je wist dat het je gelukt was wanneer er een hevige mist optrok en over het water naar de kant toeschoof.